برای داشتن اتصالات جوشکاری ایده آل باید از بین روش های جوشکاری دستی، جوشکاری نیمه اتوماتیک و جوشکاری تمام اتوماتیک بهترین روش جوشکاری را انتخاب کنید. البته به کار بردن انتخاب روش های جوشکاری نیمه اتوماتیک و جوشکاری تمام اتوماتیک تأثیر زیادی در کاهش هزینه‌های اتصالات و افزایش سرعت جوشکاری دارد.
آماده کردن لبه های درز
حساس ترین قسمت فلز پایه در زمان انجام جوشکاری به شکل اتصال، درز جوش است. از جمله عوامل تأثیرگذار بر کیفیت جوش در مرحله آماده سازی لبه های درز موارد ذیل است:
زاویه‌ی شیار
زاویه‌ی شیار لازم است برای دستیابی به ریشه اتصال و البته ذوب دیواره‌های جانبی برای اتصالات جوشکاری حدود چند پاسی بیشتر نباشد. هر چقدر که زاویه‌ی شیار بزرگ‌تر باشد یقیناً ورود الکترود راحت‌تر می‌شود؛ اما برای پر کردن زاویه شیار به فلز جوش بیشتری احتیاج است.
دهانه‌ی شیار
حد فاصل بین دو لبه شیار در اتصالات جوشکاری را دهانه‌ی شیار می‌گویند و این عامل یکی از عوامل تأثیرگذار بر کیفیت جوش می‌باشد. البته این فاصله بین ۲ الی ۴ میلی‌متر بسته به نوع جوشکاری، زاویه شیار و همچنین استفاده از پشت بند کاملاً متغیر است. به طور کلی دو زاویه‌ی شیار جوشکاری و باز بودن ریشه آن‌چنان به هم وابسته هستند که هم لازم است فضا برای وارد شدن الکترود به درون اتصال و ذوب مناسب ریشه به اندازه باشد و هم فلز جوشکاری بیش از حد اضافی نباشد.
- ۰۳/۱۲/۲۰