پوشش ضد حریق سازه تلفیقی از مواد معدنی به همراه سایر افزودنی‌های ضروری می‌باشد. خاصیت ضد حریق بودن این پوشش‌ها، به علت وجود ماده معدنی ورمیکولیت در آن‌ها است که ماده اصلی تشکیل‌دهنده این پوشش‌ها نیز محسوب می‌شود. همچنین بسته به نوع پوشش مورد استفاده در ساختار آن از مواد معدنی دیگر مانند گچ و سیمان و نیز مواد آلی استفاده می‌شود.
چه ماده‌ای باعث ضد حریق شدن پوشش ضد حریق سازه می‌شود؟
به طور کلی برای ساخت پوششهای ضد حریق از مواد معدنی و پلیمری استفاده می‌شود. ورمیکولیت با رنگ قهوه‌ای تا طلایی، یک نوع کانی از خانواده سیلیکات‌های آهن و منیزیم دار آبدار است که به‌عنوان اصلی‌ترین ماده سازنده عایق‌های ضد حریق مطرح می‌باشند. هرچند ورمیکولیت دارای خاصیت ضد حرارتی بالایی است اما رسانایی بسیار پایینی در برابر انتقال گرما دارند.
بنابراین یکی از بهترین مواد جهت استفاده در ساخت فایرپروفها است. اگرچه این ماده به‌عنوان یک پوشش ضد حریق سازه بسیار مناسب است اما در مصارف صنعتی، جهت افزایش خاصیت چسبندگی و مقاومت آن، این ماده را با مواد دیگری ترکیب می‌نمایند. البته پوششهای حاوی بور، فسفر، نانوذرات و مواد ضد اشعه فرابنفش نیز از دیگر موادی هستند که در سایر پوششهای ضد حریق به کار برده می‌شوند.
- ۰۲/۰۷/۲۰